Celem badania była analiza systemu wartości młodych ludzi. Próba badawcza liczyła 1611 osób (od piątej klasy szkoły podstawowej do klasy maturalnej). Teren badania stanowiły losowo wybrane szkoły podstawowe, gimnazjalne, licea ogólnokształcące, profilowane, szkoły zawodowe, a także technika. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano wskaźniki wartości, jakimi są cele i dążenia życiowe (w badaniu wykorzystano tę samą listę celów i dążeń życiowych, jaką zastosowano w podobnych badaniach w 1997 roku, zrealizowanych przez K. Ostrowską oraz J. Surzykiewicza). W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że za najważniejsze dążenie życiowe ankietowana młodzież uznała miłość i wielkie uczucie (37,6%). Zgodnie z udzielonymi odpowiedziami na drugim miejscu znalazło się szczęście rodzinne, poczucie, że żyje się dla najbliższych, własnych dzieci (21,4%). Jako trzecie w hierarchii respondentów znalazło się zdobycie ludzkiego zaufania, przyjaciół, którzy człowieka lubią i szanują (12,8%). W dalszej kolejności uczniowie wskazywali wykształcenie, dążenie do wiedzy (10,2%), pracę, którą się lubi (6,3%), pozostawienie po swoim życiu jakiegoś trwałego śladu (5,6%), głęboką wiarę religijną (5,0%), działania, dążenie do wybranego celu (4,5%), zdobycie indywidualności, własnego oblicza, bycie sobą (4,1%), wiarę w jakąś ideę (3,0%) oraz bogactwo wrażeń, zakosztowanie wszystkiego, choćby za cenę przykrości (1,9%).