Celem badania było przedstawienie zakresu i dynamiki zjawiska przemocy w środowisku szkolnym w opinii uczniów i nauczycieli. Badaniem ankietowym objęto 120 uczniów klas szóstych szkoły podstawowej oraz 140 studentów pierwszego roku w PWSZ, którzy niedawno ukończyli szkołę średnią (ogólnokształcącą i zawodową). Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że ponad połowa uczniów szkoły podstawowej uznała przemoc za problem w szkole (56,7%). Przemocy fizycznej doświadczyło 36,7% uczniów, przemocy psychicznej – 30%. Ponad połowa studentów zadeklarowała, że również doświadczyła przemocy psychicznej w szkole średniej, jedna czwarta zaś – przemocy fizycznej. Przemoc najczęściej utożsamiano z przemocą fizyczną w postaci bicia innych osób, następnie ze znęcaniem się nad innymi i wymuszaniem pieniędzy. Najczęściej zetknięto się osobiście z bójkami, popychaniem , kopaniem i biciem. Do najczęściej wskazywanych form przemocy psychicznej należały zaś wyzwiska, wyśmiewanie, obraźliwe określenia, izolowanie i lekceważenie. Łącznie aż 91% badanych spotkało się ze stosowaniem wobec ucznia przemocy psychicznej. 48,3% badanych stwierdziło, że przyczyną wzrostu agresywnych zachowań młodzieży był brak zainteresowania rodziców wychowaniem dzieci. Kolejnymi pod względem częstości wskazań odpowiedziami były zbyt wielka pobłażliwość w stosunku do dzieci, wzrost agresji w społeczeństwie i środkach masowego przekazu, zbyt surowe wychowanie dzieci przez rodziców, niewłaściwe traktowanie dzieci przez nauczycieli. Tych ostatnich złości zdaniem uczniów przede wszystkim lekceważący stosunek do nich i ich przedmiotu, następnie opuszczanie lekcji, strój i wygląd uczniów odbiegający od schematu, trudności w nauce u uczniów, status majątkowy ucznia, wiedza, inteligencja i ambicje ucznia.