Badanie przeprowadzono w celu analizy zjawiska uczniowskiej przemocy na etapie szkoły podstawowej oraz gimnazjalnej. Analizę porównawczą przeprowadzono w oparciu o wyniki 177 uczniów klas szóstych oraz 217 gimnazjalistów uczęszczających do klas drugich. Do zebrania materiału posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem anonimowej ankiety Przeciw przemocy. Na podstawie zrealizowanego badania stwierdzono, że do zachowań agresywnych dochodzi najczęściej na terenie szkoły, a także w drodze do lub ze szkoły (41,9% wskazań wśród gimnazjalistów, 27,1% – wśród uczniów ostatniej klasy szkoły podstawowej). Okazało się również, że wobec niemal 70% uczniów gimnazjum stosowano przemoc (41,9% osób doznało jej w szkole, 18% w innych miejscach, 10% w środowisku domowym i rodzinnym). Zgodnie z udzielonymi odpowiedziami respondentów za najczęściej stosowane formy przemocy wśród uczniów gimnazjum uznano: bicie (26%), grożenie pobiciem, lżenie i wyzwiska (19%), kopanie (17%), rzucanie przedmiotami (16%), nękanie (wyłudzanie pieniędzy), dręczenie, zaczepianie (15%), przemoc seksualną (12%). Natomiast wśród uczniów szkół podstawowych do najczęściej wskazywanych form agresji należały: bicie (41%), lżenie, wyzwiska (17%), kopanie i grożenie zabiciem (16%), grożenie pobiciem (15%), przemoc seksualna (11%). Na podstawie analizy zgromadzonego materiału okazało się również, że prawie co drugiej osobie ze szkoły podstawowej nauczyciele często lub bardzo często i w każdej sytuacji przychodzą z pomocą; z kolei w gimnazjum zaledwie co dwudziestemu uczniowi (w wymienionych powyżej kategoriach częstotliwości). Ustalono ponadto, że problem przemocy częściej był poruszany w gimnazjum niż w szkole podstawowej.