Badanie przeprowadzono w ramach tematu Opracowanie modelu nauczania plastyki przez nauczycieli. Pomiarem objęto 640 uczniów klas I-III szkoły podstawowej, 600 uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej, 600 uczniów szkół gimnazjalnych, 540 uczniów liceum ogólnokształcącego oraz 50 nauczycieli plastyki z Katowic, Bielska, Cieszyna, Oświęcimia i Torunia. W badaniu posłużono się metodą sondażu diagnostycznego i takimi technikami jak wywiad (z uczniami klas I-VI szkoły podstawowej) oraz ankieta (pozostali uczniowie i nauczyciele); wykonano ponadto obserwacje lekcji plastyki. 58% nauczycieli uczyło przedmiotu w pracowni plastycznej, pozostali respondenci zaś w innych pomieszczeniach klasowych. 59% uczących organizowało wystawy prac uczniowskich na terenie szkoły, a także wyjścia do muzeum czy galerii. 92% skarżyło się na brak współpracy rodziców ze szkołą podczas organizowania różnorodnych imprez plastycznych. 66% nauczycieli stosowało podczas zajęć środki dydaktyczne, takie jak ilustracje, plansze, rekwizyty, nagrania muzyczne. 34% ankietowanych nie używało żadnych środków dydaktycznych. 83% ponadto korzystało z telewizora, a 17% z rzutnika. Połowa respondentów wykorzystywała podręcznik do plastyki. Okazało się ponadto, że wszyscy uczniowie objęci badaniem chcieli mieć lekcje plastyki, a ponad połowa badanych ze szkół podstawowych – więcej niż dwie godziny tygodniowo. 38% uczniów szkół podstawowych wystarczyły dwie godziny plastyki tygodniowo, 4% wolałoby mieć jedną godzinę tych zajęć. 60% dzieci brało udział w konkursach plastycznych. Za potrzebne zajęcia plastyczne uznało 92% gimnazjalistów.