Celem badania była analiza sprawności różnicowania wyrazów mimicznych emocji w zależności od preferowanego przez młodzież w okresie adolescencji analitycznego vs globalnego stylu poznawczego, przy zmieniających się warunkach zadania (ekspozycja krótka/długa; w prawym/lewym polu widzenia). Do zebrania materiału wykorzystano eksperyment FOTOS oraz The Embedded Figures Test H. Witkina. Próbę badawczą stanowiło 80 praworęcznych uczniów z piątych i szóstych klas szkół podstawowych, 27 z analitycznym stylem (16 chłopców i 11 dziewczynek) i 27 ze stylem globalnym (13 chłopców i 14 dziewczynek). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że bez względu na styl respondenci sprawniej różnicowali emocje, gdy twarze podawane były w lewym polu widzenia (do prawej półkuli) – LVF, niż w prawym polu widzenia (lewa półkula) – RVF. Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że ekspozycja sekwencyjna była łatwiejsza (zarówno podczas krótkiej, jak i długiej prezentacji twarzy w LVF) niż symultaniczna. Analiza uzyskanych wyników pozwoliła ustalić, że wśród respondentów preferujących globalny styl dziewczęta charakteryzowały się większą poprawnością różnicowania emocji niż chłopcy (krótka prezentacja). Jednocześnie wśród osób analitycznych dziewczęta również osiągnęły wyższą poprawność w porównaniu z chłopcami (długa prezentacja).