Przeprowadzone badania miały na celu sprawdzenie, jaki jest zakres efektu starszego rodzeństwa – czy obejmuje lepsze rozumienie innych niż fałszywe przekonania stanów umysłowych oraz jaką rolę w mechanizmie tego efektu odgrywa zabawa w udawanie i kontrola hamowania. Próbę badawczą stanowiło 91 dzieci (w tym 48 dziewczynek oraz 43 chłopców) wychowujących się w środowisku wielkomiejskim (średni wiek respondentów wynosił cztery lata i cztery miesiące). Wśród badanych 53% nie miało starszego rodzeństwa, 38% miało starszego/-ą jednego/-ą brata/siostrę; 9% miało dwoje lub troje starszego rodzeństwa (w wieku do 14 lat). W pierwszym badaniu do zebrania materiału posłużono się testami fałszywych przekonań w dwóch wersjach – klasycznej (tzw. fizycznej) oraz społecznej. Na podstawie zgromadzonego materiału potwierdzono istnienie efektu starszego rodzeństwa – lepszego rozumienia fałszywych przekonań przez dzieci posiadające starsze rodzeństwo. Drugim badaniem objęto 72 dzieci (w tym 41 dziewczynek i 31 chłopców) ze środowisk wielkomiejskich w średnim wieku czterech lat i pięciu miesięcy. Wykorzystano dwa testy fałszywych i dwa testy prawdziwych przekonań. Analiza zgromadzonego materiału wykazała, że bardziej trafnym wskaźnikiem rozumienia zaskoczenia był wskaźnik oparty na porównaniu odpowiedzi w teście prawdziwych i fałszywych przekonań. Jednocześnie potwierdzono istnienie efektu starszego rodzeństwa w odniesieniu do rozumienia fałszywych przekonań; odnotowano brak tego efektu w zakresie innych stanów umysłowych (zwłaszcza zaskoczenia).