Przedmiotem badania było rozumienie wybranych wyrazów należących do tytułów utworów literackich z okresu renesansu, baroku i oświecenia wśród studentów trzeciego roku filologii polskiej na studiach dziennych. Badaniem objęto 105 studentów, którym przedstawiono tytuły i fragmenty tekstów z podkreślonym jednym wyrazem z prośbą o określenie jego znaczenia. Postawiono hipotezy, zgodnie z którymi znaczeń wielu wyrazów dawnych studenci filologii polskiej nie będą rozumieli, a w sytuacji zadaniowej proces rozumienia przybierał będzie u nich postać zgadywania. Ponadto założono, że badani przydzielą wyrazom bardzo wiele znaczeń, przeważnie współczesnych badanym. Ostatnia hipoteza głosiła, że proces zgadywania będzie dotyczył zarówno dawnych, jak i współczesnych wyrazów, jednak w pierwszym przypadku będzie występował znacznie częściej. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że rozumienie słów będących fragmentem tytułów utworów dawnych było wśród studentów niedokładne. Potwierdzono hipotezę, zgodnie z którą studenci nie znali znaczenia wielu wyrazów, przy czym brak rozumienia dotyczył nie tylko wybranych słów, lecz także wyrazów dawnych. Studenci przypisywali wyrazom bardzo wiele znaczeń (średnio około 20-30 znaczeń na jedno słowo), często stosując synonimy, rzadziej parafrazę. Najwięcej nietrafionych odpowiedzi stwierdzono w przypadku wyrazów graficznie, fonetycznie i gramatycznie podobnych do wyrazów współczesnych (np. monitor, zabawy, skuteczny itp.). Większość studentów udzielała odpowiedzi, zgadując i tym samym korzystając ze swojej intuicji językowej. Uzyskane wyniki okazały się zbliżone do rezultatów analogicznego badania przeprowadzonego wśród młodzieży licealnej (Bakuła, 2005).