Celem badań była weryfikacja przypuszczeń, że: aktualna forma wychowania fizycznego nie odpowiada oczekiwaniom uczniów i nie znajduje uznania wśród rodziców; zarówno młodzież, jak i rodzice oczekują zmiany stylu pracy nauczyciela i jego stosunku do uczniów.Materiałem badawczym były anonimowe pisemne wypracowania uczniów ostatnich klas szkół podstawowych, ponadpodstawowych i pomaturalnych na jeden z wybranych tematów: Co byś zrobił/a jako nauczyciel wychowania fizycznego, aby udział uczniów w Twoich zajęciach był powszechny? Co byś zrobił/a jako nauczyciel wychowania fizycznego, aby Twoje zajęcia przebiegały zawsze w przyjaznej atmosferze? Uzyskano 428 pisemnych wypowiedzi, najwięcej (266) stanowiły prace młodzieży szkół ponadpodstawowych na temat drugi. Ponadto w roku szkolnym 1988/1989 przeprowadzono rozmowy sondażowe z rodzicami (50 osób) na temat szkolnej kultury fizycznej. Badanie potwierdziło przypuszczenia o niezadowoleniu uczniów i rodziców z aktualnego kształtu kultury fizycznej. Anonimowe wypracowania przedstawiały krytyczny obraz wychowania fizycznego w szkołach. Główne oczekiwania młodzieży dotyczyły nauczyciela wychowania fizycznego, który powinien mieć życzliwy, oparty na poszanowaniu godności osobistej stosunek do ucznia, ponieważ to jego zachowanie decyduje o przyjaznej atmosferze. Uczniowie mniej sprawni często domagali się, by nauczyciele poświęcali im więcej czasu i byli bardziej wyrozumiali. Młodzież była również krytycznie nastawiona do oceny wyrażanej stopniami. Wielu respondentów zwracało uwagę na niedostatki bazy sportowej. Większość rodziców stwierdziła, że wychowanie fizyczne w ich okresie uczęszczania do szkoły było lepsze niż w przypadku ich dzieci. Oczekiwania rodziców wykazały dużą zbieżność z opiniami młodzieży. Najczęściej akcentowane postulaty można ująć następująco: 1. Przy doborze kandydatów na nauczycieli należy zwrócić uwagę na ich osobowość. 2. Należy zadbać o przeobrażenie postaw nauczycielskich w stosunku do uczniów i starać się, by atmosfera zajęć wypełniona była życzliwością i szacunkiem. 3. Zajęcia kultury fizycznej powinny być odzwierciedleniem zainteresowań, a nie jak dotychczas jedynie realizacją wymogów programowych. 4. Zbyt poważną i sportową atmosferę zajęć, preferującą wyniki uczniów sprawnych, należy zastąpić atmosferą nieskrępowanej zabawy dla wszystkich uczniów. 5. Należy wyeliminować ocenę (stopień) z WF-u, która jest jedynie źródłem stresów, zniechęcenia do zajęć ruchowych. 6. Każdemu uczniowi należy zapewnić odpowiednie warunki do uczestnictwa w kulturze fizycznej.