Celem badań było sprawdzenie, w jakim stopniu krytyczna ocena wychowania fizycznego dzieci w młodszym wieku szkolnym, dokonana przez R. Trześniowskiego, ma odzwierciedlenie w rzeczywistości szkolnej. Badania objęły 546 oddziałów klas I-III ze 182 szkół województwa wałbrzyskiego. Wyniki wykazały, że wychowanie fizyczne dzieci w młodszym wieku szkolnym jest najsłabszym ogniwem w szkolnej kulturze fizycznej. Zmniejszanie tygodniowego wymiaru godzin przez rady pedagogiczne jest dowodem niedoceniania roli wychowania fizycznego dla wszechstronnego rozwoju dziecka. Szkoła nie kształtuje nawyku zdrowego spędzania wolnego czasu. Duża grupa nauczycieli prowadząca zajęcia z kultury fizycznej nie posiada specjalistycznego przygotowania. Zajęcia na korytarzach i w salach lekcyjnych nie są atrakcyjne dla uczniów. Zbyt mało czasu nauczyciele poświęcają na zajęcia muzyczno-ruchowe. Dzieci mają zbyt mało zajęć z saneczkarstwa, narciarstwa biegowego, łyżwiarstwa, pływania, gier rekreacyjnych. Pozytywnie oceniono wysiłki szkół na rzecz dzieci z zaburzoną statyką ciała, zadowalające wyposażenie szkół w sprzęt i pomoce, aktywność szkół i nauczycieli w zakresie organizacji masowych imprez rekreacyjno-sportowych dla dzieci najmłodszych, dobre efekty współpracy nauczycieli w zakresie wzbogacania szkolnej bazy sportowej.