Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji następującej hipotezy: Dziewczęta cierpiące na anoreksję charakteryzują się niższą samooceną w zakresie cech składających się na koncepcyjny aspekt ich tożsamości płciowej niż dziewczęta zdrowe. Badaniem objęto 30 dziewcząt ze zdiagnozowaną (zgodnie z kryteriami zawartymi w DSM-IV) anoreksją psychiczną oraz 30 dziewcząt, które nie miały problemów z odżywianiem się (grupa kontrolna). Wiek badanych mieścił się w zakresie od 13 do 20 lat (średnia wyniosła 16,06 roku). Do zebrania materiału wykorzystano technikę Q (w doborze pozycji Q-sort posłużono się atrybutami występującymi w Inwentarzu do Oceny Płci Psychologicznej IPP oraz w Kwestionariuszu Cech Osobistych). W wyniku przeprowadzonego badania potwierdzono, że w grupie osób chorych na anoreksję zgodność pomiędzy „ja realnym” a „ja idealnym” pragnieniowym w zakresie cech związanych z płcią była istotnie mniejsza niż w grupie osób zdrowych. Wykazano również, że badane z grupy eksperymentalnej cechował niższy stopień zgodności pomiędzy „ja realnym” a „ja idealnym” postulatywnym niż wśród dziewcząt z grupy kontrolnej. Okazało się również, że ankietowane z zaburzeniami odżywiania oceniały siebie jako znacznie bardziej kobiece i istotnie mniej męskie.