Badanie przeprowadzono w celu weryfikacji następujących hipotez: 1) oszpecająca choroba dziewczynek będzie powodować większe poczucie obciążenia w badanych rodzinach w porównaniu z analogicznym schorzeniem u chłopców; 2) oszpecająca choroba dziewczynek będzie obniżać bardziej zadowolenie z życia w badanych rodzinach w porównaniu z analogicznym schorzeniem chłopców; 3) oszpecająca choroba dziewczynek będzie wywoływać większe nasilenie negatywnych zjawisk rodzinnych w badanych rodzinach w porównaniu z analogicznym schorzeniem chłopców. W badaniu wzięło udział 30 dzieci (12 dziewcząt i 18 chłopców) w wieku 11-12 lat z chorobą dermatologiczną (m.in. atopowym zapaleniem skóry, łysieniem plackowatym, bielactwem czy łuszczycą). Do zebrania materiału badawczego posłużono się Skalą Jakości Życia, Kwestionariuszem FILE oraz testem Profil rodziny. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że rodzice dziewcząt i chłopców nie różnili się w percepcji jakości życia rodzinnego oraz nasilenia stresu (wyższy poziom stresu w rodzinach dziewcząt nie przekroczył progu istotności statystycznej), tym samym negatywnie zweryfikowano postawione hipotezy. Wykazano również, że matki wszystkich badanych dzieci (bez względu na płeć) oceniały wymiary życia rodzinnego bardzo podobnie. Odnotowano, że wobec dziewcząt stosowały nieco więcej działań więziowych oraz wyróżniały się nieco wyższą elastycznością w żądaniach, sposobach sprawowania kontroli oraz wzmacnianiu. Analiza zgromadzonego materiału pozwoliła ustalić ponadto, że ojcowie chorych dziewczynek wyżej (niż pozostali ojcowie) postrzegali swoją spójność, wzajemne zrozumienie oraz adaptacyjność, niżej natomiast ocenili nasilenie ról rodzinnych w swoich rodzinach.