Celem badań było znalezienie odpowiedzi na pytanie stanowiące problem główny: czy i w jakim stopniu kształcenie wielostronne wpływa na wyniki dydaktyczne przedmiotów ogólnokształcących w klasach początkujących? Problemem szczegółowym był wpływ kształcenia wielostronnego na: przyrost wiadomości uczniów, przyrost umiejętności uczniów, trwałość wiadomości i umiejętności, rozwój myślenia uczniów (umiejętność rozwiązywania problemów). Zastosowano klasyczny schemat eksperymentalny z grupą kontrolną i z pomiarem początkowym oraz końcowym, a także częściową randomizację, polegającą na losowym wybraniu szkół i klas do badań. Eksperyment obejmował 16 klas I-III z 16 szkół podstawowych województwa szczecińskiego, przedmioty: język polski, matematykę, środowisko społeczno-przyrodnicze. Badania przebiegały w trzech etapach. W pierwszym przeprowadzono pomiar początkowy za pomocą testu dydaktycznego. Klasy cechował ten sam poziom wyjściowy. Następnie w klasach eksperymentalnych prowadzono kształcenie wielostronne, a w klasach kontrolnych nauczano konwencjonalnie. Po zakończeniu eksperymentu przeprowadzono pomiar końcowy, a po miesiącu dystansowy. We wszystkich klasach eksperymentalnych w porównaniu z kontrolnymi stwierdzono wzrost wyników nauczania od 9,5% do 16,4% (średnio 12,3%). Przyrost wiadomości był wyższy średnio o 18,6% (od 13,8% do 24%). Ubytek wiadomości i umiejętności kształtował się na poziomie 3,8% (od 2,2% do 5,8%), w klasach kontrolnych średnio 13,4% (od 7,5% do 19,2%). Uczniowie klas eksperymentalnych osiągali średnio o 19,3% lepsze wyniki w umiejętności rozwiązywania problemów. Wielostronne nauczanie i uczenie się zapewniało nie tylko dobre efekty kształcenia, lecz także aktywizowało uczniów, wpływało na rozwijanie zainteresowań i motywację do nauki.