Celem badania była diagnoza dojrzałości do nauki matematyki na poziomie klas I-III. Badanie miało charakter przesiewowy i objęto nim uczniów klas pierwszych ze świdnickich szkół podstawowych (łącznie próba liczyła 127 dzieci). Do zebrania materiału wykorzystano serie prób E. Gruszczyk-Kolczyńskiej wzorowanych na modelu badań piagetowskich. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że 46% respondentów posiadało pełną dojrzałość do nauki matematyki, 37% było na etapie przejściowym, a 17% nie osiągnęło poziomu dojrzałości. Dodatkowo ustalono, że 46% uczniów potrafiło rozumować operacyjnie w pierwszym zakresie (tj. uznawania stałości ilości nieciągłych), a w drugim (tj. szeregowania) – 56%. W zakresie trzecim (uznawania stałości ilości tworzywa) dojrzałość osiągnęło – 63% badanych, a w czwartym (uznawania stałości ilości długości) – 55%. Dodatkowo ustalono, że w diagnozowanych klasach znajdowało się na ogół po czterech uczniów, którzy nie osiągnęli dojrzałości w żadnym z czterech wskazanych zakresów.