Celem badania była charakterystyka istniejącego systemu wsparcia nauczycieli i ocena jego jakości. Próba badawcza liczyła 500 nauczycieli. Za najbardziej istotną formę pracy metodycznej 22,29% respondentów uznało kursy/szkolenia i warsztaty organizowane przez ośrodki metodyczne. 21,24% ankietowanych wskazało w tym kontekście konferencje metodyczne. W dalszej kolejności jako istotne formy wsparcia metodycznego wskazywano obserwację lekcji koleżeńskich wraz z możliwością wzajemnego dzielenia się doświadczeniem (12,72%), dostęp do różnorodnych materiałów metodycznych (10,94%), możliwość uczestniczenia w szkoleniach przygotowywanych przez innych nauczycieli z dużym doświadczeniem (10,30%). Respondenci wymieniali także – już jako mniej ważną – możliwość udziału w warsztatach metodycznych organizowanych przez wydawców podręczników. Ponad 40% badanych uważało, że działanie ośrodków doradztwa i konsultantów metodycznych to ważny czynnik dla ich rozwoju zawodowego. 39,04% nauczycieli jednak deklarowało, że doradca metodyczny jeszcze ich nie odwiedził, a 16,14% twierdziło, że w ich regionie nie ma doradcy metodycznego. 3,13% nie podało informacji, jak często spotykają się z doradcą metodycznym. 23,37% nauczycieli spotykało się z doradcą metodycznym raz na rok, 13,73% raz na semestr, natomiast 4,58% raz na miesiąc. 58,02% respondentów uzyskiwało wsparcie w postaci konsultacji indywidualnej, 33,83% korzystało z odpowiednich środków dydaktycznych wskazanych przez doradcę, a 8,15% badanych uzyskało pomoc w zakresie obserwacji lekcji. 60,47% nauczycieli uważało, że w ich szkołach istnieje jasno określony sposób wsparcia nauczyciela.