W badaniu uczestniczyło 225 studentów pierwszego i drugiego roku studiów, a także wybitnie uzdolnionych osób z zespołu tańca. Osoby o uzdolnieniach lingwistycznych studiowały filologię polską i filozofię. W badanej próbie znaleźli się także studenci o uzdolnieniach matematycznych, muzycznych i plastycznych. W próbie zakwalifikowanej do badania było 135 kobiet i 120 mężczyzn. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Test Alternatywnego Zastosowania Guilforda do identyfikacji zdolności dywergencyjnych, określanych za pomocą trzech wskaźników: płynności ideacyjnej (liczba wygenerowanych pomysłów), semantycznej giętkości spontanicznej (różne odpowiedzi) oraz oryginalności (unikatowych pomysłów). Analiza wariancji w zakresie czynnika dywergencyjności ujawniła istotne statystycznie różnice między wszystkimi grupami uzdolnionych osób. Najwyższe średnie wyniki otrzymały osoby uzdolnione lingwistycznie, następnie plastycznie i tanecznie. Najniższe wyniki w tym zakresie uzyskały osoby z uzdolnieniami muzycznymi i matematycznymi. Najwyższe wyniki w zakresie czynnika powiązania uzyskały kolejno osoby uzdolnione lingwistycznie, plastycznie i tanecznie, najniższe wyniki zaś podobnie jak w przypadku dywergencyjności – osoby uzdolnione muzycznie i matematycznie. Najwyższą średnią wyników w zakresie czynnika przekraczania uzyskały osoby uzdolnione językowo. W zakresie czynnika nietypowości najwyższą średnią otrzymały osoby uzdolnione plastycznie (istotna różnica między nimi a pozostałymi grupami). Najniższą średnią natomiast uzyskały osoby uzdolnione matematycznie (istotna różnica między nimi a osobami uzdolnionymi plastycznie, lingwistycznie i muzycznie).