Badanie przeprowadzono w celu diagnozy słuchowego rozumienia pojedynczych słów przez osoby cierpiące na afazję. W badaniu wzięło udział 26 pacjentów (11 kobiet i 15 mężczyzn) z afatycznymi zaburzeniami odbioru mowy po jednostronnym udarze naczyniowym mózgu (respondenci przebywali w Klinice Neurologii Dorosłych AM w Gdańsku). W badaniu zastosowano autorską procedurę testową oraz standardy oceny wykonania, które utworzono na podstawie konstrukcji BDAE. Zadaniem badanych było wskazanie na planszy rysunkowej desygnatu usłyszanej nazwy. W wyniku przeprowadzonego badania nie stwierdzono u żadnego z pacjentów „efektu sufitu” lub „efektu podłogi”. Zgodnie z uzyskanymi odpowiedziami najniższy odnotowany wynik łączny za rozumienie słów wynosił 16, z kolei najwyższy – 126 (przy możliwym przedziale od 0 do 144). Wykazano, że najwięcej trudności respondenci mieli ze zrozumieniem nazw kolorów, a następnie – części ciała. Najłatwiejszą natomiast kategorią okazały się zwierzęta. Na podstawie zgromadzonego materiału sformułowano wniosek, że procesy leksykalno-semantyczne zaangażowane w percepcję słuchową wykazują nierównomierną podatność na zaburzenia wywołane chorobą mózgu.