Przedmiotem badania był wpływ patologizacji rodziny poprzez jej rozbicie na jakość funkcjonowania dziecka w szkole. Przeprowadzono badania porównawcze nad dwiema grupami uczniów w średnim wieku szkolnym: grupę podstawową (P) stanowiło 94 dzieci z rodzin rozbitych, grupę kontrolną (K) tyle samo dziewcząt i chłopców z rodzin pełnych bez dysfunkcji. Badanie przeprowadzono w szkołach podstawowych Szczecina i Polic oraz w domach rodzinnych, wyłonionych drogą doboru losowego i celowego uczniów. Posłużono się: wywiadem środowiskowym, analizą dokumentacji szkolnej, plebiscytem życzliwości i niechęci, Arkuszem Zachowania się w Szkole B. Markowskiej, Kwestionariuszem Zachowania się w Przedszkolu i Szkole (CBI) Schaeffera i Aeronson, w przekładzie J. Rembowskiego. Analiza porównawcza badanych wskaźników funkcjonowania szkolnego uczniów w średnim wieku szkolnym wykazała ogólnie gorsze funkcjonowanie dzieci z rodzin rozbitych. Statystycznie istotne były różnice w zakresie przystosowania społecznego, uzyskiwanych ocen ze sprawowania oraz pozycji społecznej w klasie szkolnej. Pozostałe wymiary również różniły uczniów z grup P i K, jednak w sposób statystycznie nieistotny.