Cele badania były następujące: charakterystyka funkcjonowania systemów rodzinnych młodzieży z podkultury metalowców; ustalenie wymiarów funkcjonowania, które odróżniają rodziny młodzieży należącej i nienależącej do podkultur. W badaniu wzięły udział 72 osoby – 30 chłopców, 26 matek, jedna babcia, 15 ojców. Chłopcy byli uczestnikami młodzieżowego ruchu podkulturowego metalowców. Wszystkie rodziny pochodziły z Lublina. Powodem dołączenia do podkultury metalowców w większości przypadków była fascynacja muzyką heavy metal. W grupie kontrolnej znalazły się dzieci z rodzin pełnych, niedeklarujące przynależności do żadnej z istniejących subkultur. Wykorzystano następujące narzędzia badawcze: zestaw inwentarzy opracowanych przez D.H. Olsona i jego współpracowników, skalę FACES III do zbadania nasilenia spójności i adaptacyjności, skalę Porozumiewanie się w Rodzinie dla uzyskania informacji o procesach komunikowania się w rodzinach chłopców, Inwentarz Wydarzeń i Zmian Życiowych do określenia poziomu stresu w rodzinie, skalę F-COPES dla określenia poziomu radzenia sobie z kryzysem, skalę Zadowolenie z Życia, test t-Studenta dla porównań międzygrupowych. Badani chłopcy z podkultury metalowców odczuwali słabnięcie więzi emocjonalnych w swoich rodzinach. Co więcej, deklarowali trudności w porozumiewaniu się z matkami. Jakość porozumiewania się z rodzicami badani chłopcy określali najczęściej jako przeciętny. W zmaganiu się z kryzysem chłopcy posługiwali się strategią zmieniania znaczenia sytuacji stresowej i jej bierną oceną. Odrzucali przy tym szukanie wsparcia w wartościach religijnych. Byli przeciętnie zadowoleni z życia. Ojcowie nie widzieli problemów w komunikacji z synami, w radzeniu sobie z kryzysem szukali wsparcia w religii. Matki miały obniżone zadowolenie z życia, podobnie jak ojcowie szukały oparcia w wartościach religijnych, jeśli pojawiały się sytuacje stresowe. Chłopcy z grupy kontrolnej nie dostrzegali problemów w komunikacji ze swoimi rodzicami. W sytuacji kryzysowej szukali oparcia na zewnątrz, redefiniowali sytuację stresową i kierowali uwagę na wartości duchowe. W grupie kontrolnej ponadto zaobserwowano zbieżność pomiędzy członkami rodzin w postrzeganiu i ocenie wymiarów funkcjonowania rodziny. Badanie wykazało, że w rodzinach chłopców należących do podkultury metalowców nie ma istotnych cech dysfunkcjonalności. Mimo to w rodzinach tych chłopców zaobserwowano różnice w postrzeganiu funkcjonowania relacji między członkami w odróżnieniu od rodzin z grupy kontrolnej.