Celem przeprowadzonej analizy było porównanie przebiegu kształcenia psychologów w kilku krajach europejskich. Analizę oparto na podstawie danych dotyczących trzech krajów: Niemiec, Francji oraz Wielkiej Brytanii. Pytania badawcze dotyczyły następujących zagadnień: Jak określony i regulowany jest zawód psychologa? Jak pomyślany jest system kształcenia psychologów? Co składa się na wykształcenie podstawowe? Jak prowadzone jest kształcenie specjalistyczne? W wyniku przeprowadzonej analizy porównawczej wykazano, że wykonywanie zawodu psychologa w Niemczech wymaga ukończenia studiów wyższych oraz uzyskania odpowiedniego dyplomu. Studia trwają dziewięć semestrów (dodatkowo studenci zobowiązani są do odbycia sześciu miesięcy praktyki). Pierwsze cztery semestry kończą się egzaminem predyplomowym, natomiast kolejne pięć semestrów – pracą oraz egzaminem dyplomowym. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem ustalono również, że program kształcenia jest zatwierdzany na poziomie federalnym, dzięki czemu jego ramy są zbieżne na wszystkich uniwersytetach. We Francji dostęp do zawodu psychologa również ograniczony jest wymogiem uzyskania odpowiedniego dyplomu. Studia trwają pięć lat i w zależności od tytułu (są dwa rodzaje: DESS – Diplome d’Etudes Superieures Specialise oraz DEA – Diplome d’Etudes Aprofondies) studenci muszą odbyć praktyki (w przypadku DEA – 14 tygodni). Podobnie jak w Niemczech program studiów we Francji ustalany jest centralnie przez Ministerstwo, a studia składają się z czterech etapów i każdy z nich kończy się odrębnym egzaminem dyplomowym. W trakcie przeprowadzanej analizy w Wielkiej Brytanii nie obowiązały żadne regulacje prawne ograniczające dostępu do zawodu psychologa (jednak planowane było ich wprowadzenie). Uprawnienia do wykonywania zawodu mają osoby wpisane do rejestru Brytyjskiego Stowarzyszenia Psychologów (ukończenie studiów uniwersyteckich jest warunkiem wpisania do powyższego rejestru). Program kształcenia na poziome studiów wyższych nie jest centralnie regulowany, a kandydaci na studia przyjmowani są na podstawie wyników egzaminu państwowego. Kształcenie składa się z dwóch etapów: pierwszy trwa trzy lub cztery lata (w zależności od uczelni) i kończy się uzyskaniem stopnia bakałarza, drugi natomiast może trwać trzy lata lub więcej (w zależności od specjalizacji), kształcenie na tym etapie połączone jest z różnymi formami praktyki (dostęp do drugiego etapu studiów jest ograniczony liczbą miejsc – jedynie 45 uniwersytetów oferuje edukację na tym poziomie).