Celem badania była weryfikacja hipotezy o pozytywnym wpływie gier i programów komputerowych (TIK) na rozwój dzieci. Założono, że gry i programy dobrane w sposób uwzględniający możliwości dzieci są cennym źródłem motywacji, kształcą sprawności psychomotoryczne, ułatwiają rozwój zainteresowań oraz ogólny rozwój intelektualny. Badanie ankietowe przeprowadzono w Szkole Podstawowej nr 42 w Gdańsku wśród 91 uczniów klas piątych (50 dziewcząt i 41 chłopców) oraz ich rodziców, łącznie 182 osób. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że wszystkie dzieci zetknęły się z grami i programami komputerowymi, przy czym w przypadku chłopców moment zetknięcia się z komputerem następował średnio wcześniej niż w przypadku dziewcząt. Połowa rodziców nie kontrolowała czasu spędzanego przez dzieci przy komputerze, co potwierdzała rozbieżność odpowiedzi udzielanej przez rodziców chłopców i odpowiedzi samych uczniów. Rodzice twierdzili, że chłopcy grają na komputerze kilka razy w tygodniu po 1-3 godziny, natomiast odpowiedzi uczniów świadczyły o tym, że najczęściej grali oni dziennie od godziny do pięciu godzin. Ponad połowa badanych dziewcząt i chłopców korzystała z komputera codziennie, w tym jedna trzecia od dwóch do pięciu i więcej godzin. Odpowiedzi rodziców wskazywały na to, że nie ingerowali oni w treść gier, a swoją kontrolę sprowadzali do zakupu wcześniej sprawdzonych gier i programów komputerowych. Nie sprawowali natomiast kontroli nad grami i programami kupowanymi przez dzieci i wymienianymi z kolegami, które stanowiły znaczny odsetek programów użytkowanych przez badane dzieci. Jednocześnie potwierdzono, że gry komputerowe, pomimo zagrożeń z nimi związanych, dają szczególną możliwość wykorzystania pozytywnych mechanizmów psychologicznych w procesie edukacji, wykorzystując rywalizację jako bodziec motywacyjny. Z kolei programy edukacyjne ułatwiają zdobywanie wiedzy i uczą logicznego myślenia, przez co wspomagają naukę szkolną.