Celem badania było określenie poczucia tożsamości młodzieży w sytuacji koniecznej zmiany roli społecznej. W ramach struktury tożsamości wyróżniono kondycję (poczucie swoistego „ja” we mnie), koncepcję (umiejscowienie „ja” w świecie) oraz kompetencję (świat działań). Przyjęto również trzy rodzaje tożsamości: osiągnięta, wyemancypowana; niedojrzała, ambiwalentna; kryzysowa, moratoryjna. Badaniem ankietowym objęto 91 studentów studiujących w trybie dziennym na Uniwersytecie Zielonogórskim, Akademii Medycznej, Akademii Rolniczej i w Wyższej Szkole Zarządzania i Marketingu we Wrocławiu. Większość badanych mieszkała w mieście, ich rodzice posiadali wykształcenie średnie lub wyższe, rodziny badanych miały najczęściej wysoki i średni status społeczno-ekonomiczny. Większość próby stanowiły kobiety. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że studentów cechowało najczęściej wyemancypowane poczucie tożsamości. Najkorzystniejsze wyniki w zakresie poczucia tożsamości uzyskali studenci WSZiM, najmniej korzystne zaś – studenci AR. Poczucie wyemancypowanej tożsamości częściej towarzyszyło kobietom niż mężczyznom. Poziom poczucia tożsamości warunkowany był również w sposób istotny przez stosunki z rodziną – tożsamości wyemancypowanej sprzyjało utrzymywanie dobrych relacji z rodziną przy jednoczesnym oddaleniu przestrzennym, odwrotnie zaś w przypadku zamieszkiwania z rodziną. Płeć, rodzaj uczelni i zmiana miejsca zamieszkania warunkowały również poziom kondycji studentów – był on wyższy wśród kobiet, studentów WSZiM i osób, które zmieniły miejsce zamieszkania. Koncepcja badanych była z kolei silnie wyznaczana przez samoocenę. Najwyższy poziom koncepcji cechował studentów AM, najniższy – studentów AR.