Celem badania była odpowiedź na pytanie: czy i jaki istnieje związek pomiędzy płcią psychologiczną a funkcjonowaniem młodzieży w okresie II fazy adolescencji, z uwzględnieniem płci biologicznej (dziewczęta i chłopcy) oraz typu środowiska wychowawczego, w którym dokonuje się proces socjalizacji w tym okresie życia (liceum ogólnokształcące, zasadnicza szkoła zawodowa i zakład poprawczy). Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Inwentarz do Oceny Płci Psychologicznej (IPP) autorstwa Alicji Kuczyńskiej. Badaniem objęto sześć grup: uczennice klasy czwartej liceum ogólnokształcącego (N = 35); uczniów klasy czwartej liceum ogólnokształcącego (N = 26); uczennice klasy drugiej zasadniczej szkoły zawodowej (N = 35); uczniów klasy drugiej zasadniczej szkoły zawodowej (N = 35); wychowanki zakładu poprawczego (N = 31); wychowanków zakładu poprawczego (N = 33). Łącznie w badaniu wzięło udział 195 osób. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że dziewczęta z zakładu poprawczego cechował najniższy poziom kobiecości oraz najwyższy poziom męskości w porównaniu z pozostałymi rówieśniczkami. Wykazano również, że chłopcy z zakładu poprawczego przy podobnym poziomie męskości jak u uczniów z liceum ogólnokształcącego oraz szkoły zawodowej charakteryzowali się jednocześnie najwyższym poziomem kobiecości (w porównaniu z rówieśnikami). Na podstawie uzyskanego materiału ustalono również, że dziewczęta i chłopcy z liceum ogólnokształcącego znacznie różnili się typem płci psychologicznej. Okazało się, że dziewczęta były kobiece lub zróżnicowane, z kolei chłopcy – męscy lub androgyniczni. Dodatkowo sformułowano wniosek o powiązaniu typu płci psychologicznej z przynależnością do określonego środowiska wśród dziewcząt.