Celem badania było udzielenie odpowiedzi na pytanie, jakie jest dzieciństwo w rodzinie bezrobotnej oraz w środowisku małego miasta Pińczowa. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety, wywiadu i analizy dokumentów. Objęto nim łącznie 491 uczniów klas IV-VI trzech szkół podstawowych oraz 463 rodziców, w tym 302 matki i 161 ojców. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że sytuacja dzieci z rodzin bezrobotnych jest gorsza od sytuacji innych dzieci przede wszystkim ze względu na niedostatek materialny większości badanych rodzin, spowodowany gorszą sytuacją finansową. Problemowi bezrobocia towarzyszyła również gorsza realizacja funkcji i zadań opiekuńczo-wychowawczych rodziny, co przejawiało się w ilości czasu poświęcanego dziecku w ciągu dnia czy sposobu spędzania wolnego czasu. Badani rodzice w niewystarczającym stopniu dbali też o ochronę zdrowia dziecka w zakresie wizyt u lekarzy specjalistów, sposobu odżywiania czy zapewnienia odpowiedniej odzieży i obuwia. Zła sytuacja materialna badanych rodzin wiązała się również z niekorzystnymi zmianami w funkcjonowaniu dziecka w roli ucznia, czyli otrzymywanych przez niego ocenach. Wpływał na to między innymi brak odpowiednich książek i podręczników czy dobrych warunków do nauki własnej. W badanych rodzinach nie stwierdzono problemów alkoholowych i innych zachowań patologicznych. Same dzieci za główną przyczynę biedy uznawały lenistwo, następnie zaś likwidowanie zakładów pracy, przy czym biedę w swoich własnych rodzinach łączyły głównie z tym drugim czynnikiem. Pińczów jako środowisko małego miasta cechował się niewystarczającymi działaniami w zakresie kultury, zdrowia i wypoczynku dzieci.