Celem badania było poznanie skuteczności profilaktyki społecznej w szkołach i placówkach opiekuńczo-wychowawczych na podstawie opinii nauczycieli i wychowawców. W badaniu zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety skierowanej do dyrektorów szkół, pedagogów szkolnych i nauczycieli-wychowawców oraz analizę dokumentów. Badaniem objęto 891 placówek szkolnych i opiekuńczo-wychowawczych. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że zagrożenie patologią dotyczy zdaniem respondentów 20% wychowanków. Głównymi przejawami patologii społecznej były w odczuciu badanych uzależnienia oraz agresja i przestępczość. Najczęściej spotykano się z zachowaniami agresywnymi, które zaobserwowało 81,3% badanych. Na kolejnych miejscach znalazło się palenie papierosów i picie alkoholu. Za główną przyczynę patologii społecznej uznawano kryzys rodziny (79,2%). Na kryzys edukacji wskazało jedynie 11,4% badanych. 23,7% dostrzegało związek między patologią a środkami masowego przekazu. Realizację programów profilaktycznych potwierdziło 75,7% respondentów, ponad 20% szkół nie prowadziło zaś żadnych programów zapobiegania zjawiskom patologii. Realizowane programy ukierunkowane były głównie na uzależnienia (najczęściej od alkoholu), AIDS i przestępczość, rzadko były to programy dotyczące agresji, uzależnienia od komputera (TIK), anoreksji czy bulimii. Zajęcia profilaktyczne realizowano najczęściej na godzinach wychowawczych i specjalnie przygotowanych zajęciach przez wychowawców klas, pedagogów szkolnych i nauczycieli poszczególnych przedmiotów. Zajęcia takie miały charakter obligatoryjny. Największego wsparcia w realizacji programów profilaktycznych udzielały resorty oświaty oraz sprawiedliwości.