Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi na następujące pytania: jakie postawy rodziców względem dzieci wykazują związek z określoną strukturą obrazu siebie? Do zebrania materiału badawczego wykorzystano Kwestionariusz stosunków między rodzicami i dziećmi A. Roe i M. Siegelmana, Kwestionariusz orientacji w problemach uzależnień (wersję eksperymentalną skonstruowaną między innymi w oparciu o Przesiewowy Michigański Test Problemów Alkoholowych), a także Test przymiotników (Adjective Check List) G.H. Gougha i A.B. Heilbruna. Próbę badawczą stanowili uczestnicy zajęć organizowanych przez Młodzieżowy Ośrodek Socjoterapii (MOS-t) we Wrocławiu (grupę kontrolną tworzyły osoby nieuczestniczące w tego typu zajęciach). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że różnice między rodzicami obu grup wystąpiły tylko w zakresie postawy ochraniającej. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem sformułowano wniosek, że z większym prawdopodobieństwem na zajęcia terapeutyczne będą chodzić dzieci z rodzin, w których postawy rodzicielskie matki i ojca są niespolaryzowane. Okazało się również, że potrzeba agresywności wysoko dodatnio korelowała z postawą ochraniającą u matek i ojców (bez względu na grupę respondentów). Wykazano ponadto, że wysoko korelowała dodatnio także potrzeba autonomii z postawą ochraniającą u ojca (uzyskano wyższe wyniki w grupie kontrolnej). Pod względem skłonności do uzależnień odnotowano, że wszystkie wymienione skale ACL wyjaśniały przeszło 31% zmienności tej zmiennej (tym samym stwierdzono, że jedna trzecia wpływów na wzrost lub spadek skłonności do uzależnień zależała od istotnych aspektów wizerunku samego siebie).