Celem badania było określenie umiejętności uczniów oraz studentów polskich i niemieckich w zakresie formułowania dyrektyw praktycznych. Badaniem objęto studentów kierunków pedagogicznych matematyki i wychowania technicznego, studentów filozofii oraz maturzystów z dwóch najlepszych klas czwartych dobrego liceum z Polski, a także studentów pedagogiki i nauk o opiece i ochronie zdrowia z Niemiec. Badanie przeprowadzono w Zielonej Górze, Münster i Neubrandenburg. W badaniu wykorzystano test zawierający dwa zadania, w tym jedno wymagające sformułowania dyrektyw praktycznych, drugie zaś – dyrektyw teoretycznych. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że niewielu studentów sformułowało poprawnie dyrektywy praktyczne dla zadania z grupy D, niezależnie od struktury zadania stanowiącego podstawę teoretyczną dyrektywy. Analiza rezultatów uzyskanych przez studentów filozofii w teście w wersji A i B wskazywała jednak, że wyniki te związane były z mało precyzyjnym brzmieniem polecenia, szczególnie w wersji A testu. Przypuszczalnie w przypadku studentów różnych kierunków na niskie wyniki wpłynął rodzaj polecenia, a w przypadku ogółu badanych – struktura przykładów do rozważenia (zadanie o związku i ocena następnika w okresie warunkowym). Zdecydowanie lepiej poradzili sobie z zadaniami (szczególnie z grupy D) studenci z Niemiec.