Badania przeprowadzono na blisko siedmiotysięcznej próbie dzieci w wieku od 6 do 11 lat i ich rodziców. Przedmiotem badań były poziom i uwarunkowania wiedzy, umiejętności i sprawności zdrowotnych dzieci i młodzieży. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano ankietę, wywiad, obserwację, pomiar i wybrane techniki opisu i wnioskowania statystycznego. Terenem badania było województwo podkarpackie. W 77,3% rodzin dominującą rolę w procesie edukacji zdrowotnej odgrywały matki, w 11,5% ojcowie, w 9,5% dziadkowie i w 1,7% starsze rodzeństwo. Do celów i motywów edukacji zdrowotnej dzieci respondenci zaliczali: wyposażenie dzieci i młodzieży w stosowną do wieku wiedzę i umiejętności zdrowotne (62,6% wskazań); kształtowanie nawyków higienicznych (57,3%); zapoznanie z przyczynami niektórych chorób, nawyków, dolegliwości (41,4%); zabezpieczenie dziecka przed chorobami (18,9%); zapoznanie z zagrożeniami wynikającymi ze zbyt długiego oglądania telewizji albo przesiadywania przed komputerem (16,2%); zapoznanie z zasadami odpowiedniego ubierania się i hartowania ciała (13,2%); uświadomienie dziecka na temat znaczenia aktywności ruchowej dla zdrowia (12,8%); aktywizacja ruchowa dziecka (11,4%); zapoznanie z zasadami zdrowego żywienia (9,7%); zapoznanie z zasadami poruszania się po drogach publicznych (7,6%); zainteresowanie dzieci stanem ich własnego zdrowia (7,1%); kształtowanie umiejętności wczuwania się w samopoczucie innych ludzi, borykających się z problemami zdrowotnymi (5,8%); wdrożenie do wykorzystywania zaleceń lekarza (4,3%).