Celem badania było poznanie ocen i oczekiwań młodzieży wobec realizowanego i antycypowanego modelu kształcenia zawodowego. Badaniem ankietowym objęto 152 uczniów różnych typów szkół zawodowych z województwa świętokrzyskiego. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że najczęściej wskazywanym motywem wyboru profilu szkoły i klasy były zainteresowania badanych (34,2%), na drugim zaś miejscu znalazła się odpowiedź, że zadecydował przypadek (19,1%). Stosunkowo wysoki odsetek badanych kierował się perspektywą znalezienia zatrudnienia w przyszłości (16,5%). Dziewczęta częściej od chłopców wskazywały na namowę rodziców i/lub znajomych (20,7%) niż chłopcy (8,9%). Chłopcy z kolei jako jedyni wskazywali motyw w postaci wolnych miejsc w klasie o danym profilu (10,6%). Perspektywa znalezienia dobrze płatnej pracy oraz poziom trudności danego kierunki kształcenia uzyskały najmniej wskazań (po 3,3%). Ponad połowa badanych planowała łączyć pracę z dalszą nauką po zakończeniu szkoły (60,5%), pozostali zaś chcieli kontynuować naukę (37,5%). Od szkoły zawodowej uczniowie najczęściej wymagali zapewnienia im biegłej znajomości języków obcych (13,8%) oraz umiejętności umożliwiających właściwe wykonywanie zadań w przyszłej pracy i biegłej obsługi komputera (po 11,6%). Zapytani o model absolwenta szkoły zawodowej odpowiednio przygotowanego do pracy w sektorze usług, badani wskazywali przede wszystkim na komunikatywność (13,8%), natomiast w sektorze przemysłowym – na kompetencje (14,6%), w sektorze rolniczym – na pracowitość (19,3%). Ogólny obraz wypowiedzi uczniowskich świadczył o tym, że nie dostrzegali oni konieczności zmian struktury organizacyjnej szkolnictwa zawodowego, ale kładli nacisk na zmiany w sferze teleologicznej edukacji zawodowej (cele i funkcje), sfery organizacyjnej (infrastruktura medialna, sposób certyfikacji) i antropologicznej (model zawodowy absolwenta).