Badanie przeprowadzono w celu odpowiedzi m.in. na następujące pytania: Jakie jest subiektywne poczucie jakości życia w ocenie osób niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym w zakresie satysfakcji z życia, oceny własnej przydatności w pracy, niezależności i integracji ze społecznością lokalną? W jakim stopniu środowisko społeczno-terapeutyczne wpływa na podobieństwa i różnice w zakresie percepcji poczucia jakości życia, w którym funkcjonują osoby niepełnosprawne intelektualnie w stopniu umiarkowanym? Jaki ma wpływ zróżnicowany iloraz inteligencji osób z rozpoznaniem upośledzenia umysłowego w stopniu umiarkowanym na ich subiektywną ocenę poczucia jakości życia? Próbę badawczą stanowiło 168 osób (84 kobiety oraz 84 mężczyzn) o średnim ilorazie inteligencji 40 pkt (średnia wieku wyniosła 25 lat). Wśród respondentów 51 osób było ubezwłasnowolnionych; prawną opiekę sprawowała nad nimi instytucja opiekuńcza (N = 26) oraz rodzice (N = 17). Główną metodę badawczą stanowił sondaż (Kwestionariusz Jakości Życia); zbierając materiał, wykorzystano także obserwację, analizę dokumentów oraz metody wspomagające, takie jak elementy dramy, trening interpersonalny i komunikację wspomagającą. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono zróżnicowane subiektywne poczucie jakości życia u osób niepełnosprawnych intelektualnie w stopniu umiarkowanym. Wykazano również brak istotnych różnic w grupach osób o zróżnicowanym ilorazie inteligencji pod względem upośledzenia umysłowego umiarkowanego stopnia. Okazało się również, że środowisko społeczno-terapeutyczne istotnie różnicowało wyniki respondentów w zakresie poczucia jakości życia. Odnotowano istotne statystycznie różnice między ankietowanymi w młodszym i starszym wieku (pod względem ogólnego poczucia jakości życia, niezależności oraz przynależności społecznej).