Przedmiot badania stanowiła struktura wykształcenia oraz aspiracji oświatowych młodzieży pochodzącej z Małopolski. Próbę stanowiło losowo wybranych 456 chłopców oraz 542 dziewczęta w wieku od 16 do 22 lat, zamieszkujących dziewięć gmin (dobór gmin miał charakter celowy – trzy z nich były silnie zurbanizowane, trzy miały charakter rolniczy, a trzy – pośredni). Wśród respondentów wiek 514 osób mieścił się w przedziale 16-18 lat, 258 osób – 18-20 lat oraz 226 osób – 20-22 lat. Do zebrania materiału badawczego posłużono się wywiadem. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wśród uczniów zasadniczych szkół zawodowych osobami najmniej zdecydowanymi na dalsze kształcenie byli ankietowani pochodzący z gmin oddalonych od dużych ośrodków miejskich (64%). Jednocześnie wykazano, że chęć kontynuowania nauki wyraziło 52% osób mieszkających w gminach podmiejskich oraz 77% osób z gmin pośrednich. Najczęściej wymienianymi trudnościami związanymi z edukacją były wysokie wydatki na naukę, uciążliwe dojazdy, zbyt dużo nauki oraz brak czasu na nią. Okazało się również, że grupą najbardziej zadowoloną z wyboru swojej drogi kształcenia byli studenci (60% wskazań potwierdzających satysfakcję), z kolei respondentami najmniej zadowolonymi – uczniowie szkół zawodowych (65% odpowiedzi negatywnych). Analiza uzyskanych odpowiedzi pozwoliła również wykazać różnice między respondentami pod względem poziomu umiejętności (m.in. ujawniono, że osób niemówiących w żadnym języku obcym było dwukrotnie więcej w gminach oddalonych niż gminach podmiejskich).