Celem badania sondażowego było określenie jakości domowego uczenia się biologii wśród uczniów liceów ogólnokształcących w kontekście reformy kształcenia w szkolnictwie ponadgimnazjalnym. Zwrócono szczególną uwagę na powtarzane w popularnej opinii przekonanie o czasochłonności przygotowywania się do lekcji oraz konieczności uczenia się opartego na zapamiętywaniu gotowych wiadomości. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić, że zgodnie z opiniami licealistów czas poświęcany na naukę domową biologii przekracza czas przeznaczany na pozostałe przedmioty, choć różnice te nie były duże. Badani poświęcali na uczenie się w domu niewiele mniej czasu, niż zajmuje nauka w szkole, i była to wielkość porównywalna z wynikami uzyskanymi w innych badaniach. Intensywność uczenia się biologii wyniosła dla badanej próby 61,05%, co oznaczało, że przeciętny uczeń uczył się biologii intensywnie. Dziewczęta uczyły się intensywniej niż chłopcy. Stwierdzone różnice między dziewczętami i chłopcami w jakości i ilości nauki można było tłumaczyć różnicami społecznymi i odmiennym charakterem interakcji w klasie, które prowadziły np. do nadmiernego samokrytycyzmu i bezradności w obliczu trudności u dziewcząt (Konarzewski, 1992). W związku z hermetycznym językiem biologii najczęściej stosowaną przez uczniów strategią uczenia się było zapamiętywanie wiadomości, często w brzmieniu identycznym do zapisanego w notatkach i podręcznikach (najczęściej wykorzystywanych źródłach wiedzy). Ten sposób uczenia się był nietrwały i łatwo ulegał deformacjom.