Celem badania było określenie stanu świadomości ekologicznej uczniów oraz możliwości jej podwyższenia. Badaniem objęto 135 uczniów z sześciu klas szkół podstawowych wiejskich w województwie nowosądeckim. W próbie znalazło się 53 uczniów klas eksperymentalnych oraz 53 uczniów klas kontrolnych. Klasy eksperymentalne reprezentowały niższy poziom nauczania od kontrolnych. Obu rodzajom klas dostarczono rozkład materiału z uwzględnieniem treści programowych dotyczących odpadów oraz zanieczyszczeń i ochrony wody. Dodatkowo w klasach eksperymentalnych nauczyciele otrzymali zeszyt Wskazówki metodyczne dla nauczycieli z zakresu ekologii i ochrony środowiska, który zawierał również zadania dla uczniów mobilizujące do podjęcia licznych praktycznych działań na rzecz środowiska. Na początku i na końcu badania przeprowadzono ankietę do pomiaru poziomu wiedzy ekologicznej oraz stosunku uczniów do przyrody i porównano otrzymane wyniki. Uzyskane rezultaty pozwoliły stwierdzić, że stan wiedzy i świadomości ekologicznej uczniów był średni. Większość badanych uważała, że o problemach ochrony środowiska za mało się mówi, tematyka ta nie jest ponadto popularyzowana w dobry sposób. Zgodnie z ich deklaracjami treści związane z ochroną środowiska przekazywane w środkach masowego przekazu są dla nich ważne. Blisko jedna czwarta badanych uważała, że wiadomości dotyczące ochrony środowiska przydają się w podejmowaniu praktycznych działań na rzecz środowiska. Wśród najważniejszych problemów ochrony środowiska w rodzinnej miejscowości najczęściej wymieniano dzikie wysypiska śmieci, podstawowym działaniem na rzecz naprawy stanu środowiska było zatem zgłoszenie władzom lokalnym informacji o dzikich wysypiskach śmieci. Porównanie wyników uzyskanych przez uczniów przed badaniem i po ujawniło poprawę poziomu wiedzy i świadomości ekologicznej uczniów, szczególnie wśród osób uczących się w klasach eksperymentalnych.