Celem badania była charakterystyka rzeczywistego funkcjonowania pracy domowej w zreformowanej szkole. W badaniu wzięło udział 89 nauczycieli kształcenia zintegrowanego, 65 studentów kształcenia wczesnoszkolnego oraz 72 rodziców uczniów klas I-III. Wszyscy respondenci pochodzili z województwa opolskiego. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. 89% nauczycieli deklarowało, że zadają prace domowe. Za zadawaniem prac domowych jednocześnie opowiedzieli się wszyscy studenci kształcenia wczesnoszkolnego. Prace domowe aprobowało także ponad 90% rodziców, ale pod warunkiem, że nie będzie ich za dużo. Ponad połowa rodziców uczniów uważała, że dzieci dostają zbyt dużo prac domowych. 35% nauczycieli twierdziło, że przed lekcją nie wiedzą, jaka będzie praca domowa. 67% studentów wyraziło opinię, że przed lekcją wiedza o przyszłej pracy domowej jest niepotrzebna. Za formułowaniem zakresu pracy domowej podczas lekcji opowiedziało się 45% rodziców. Autorka badania jednak preferuje za J. Zborowskim (1961) opinię, że planowanie pracy domowej ucznia łączy się z planowaniem całokształtu pracy dydaktycznej w szkole. 85% nauczycieli deklarowało, że dostosowują prace domowe do indywidualnych umiejętności uczniów, ale 62% sporadycznie. Za potrzebą indywidualizacji opowiedziało się 65% studentów i 77% rodziców. 90% rodziców twierdziło, że pomagają swoim dzieciom w odrabianiu pracy domowej. 23% nauczycieli niesystematycznie oceniało prace domowe.