Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego. Rozesłano łącznie 100 ankiet do dyrektorów i nauczycieli klas I-III szkół podstawowych. Uzyskano 60 poprawnie wypełnionych kwestionariuszy, które włączono do analizy. 60% ogółu ankietowanych placówek oferowało pomoc uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Terapię dla takich uczniów najczęściej prowadzili nauczyciele kształcenia zintegrowanego, którzy jednocześnie ukończyli podyplomowe studia terapii pedagogicznej. Tylko 10% placówek zatrudniało ekspertów z zewnątrz – logopedów, psychologów albo pedagogów terapeutów. W szkołach, które wzięły udział w badaniu, z zajęć korekcyjno-kompensacyjnych korzystało w sumie 508 uczniów. Dziewięć placówek posiadało gabinet terapii pedagogicznej. W 30 szkołach uczeń bierze udział w jednogodzinnej terapii tygodniowo; w pięciu placówkach wymiar zajęć obejmuje dwie godziny. 68,3% nauczycieli deklarowało uczestnictwo w dodatkowych szkoleniach i kursach poświęconych pracy z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Blisko 60% nauczycieli wskazywało, że w ich placówkach odbywają się różnorodne inicjatywy dotyczące badanego zagadnienia i skierowane do nauczycieli oraz rodziców. 85% nauczycieli deklarowało dostosowywanie wymagań do indywidualnych możliwości uczniów, ale okazało się, że tylko 20% potrafiło poprawnie zdefiniować pojęcie „dostosowywanie”. Pozostali traktowali indywidualizację wymagań jako obniżenie wymagań. 55% nauczycieli potwierdziło, że w ich klasach są uczniowie z ADHD.