Doniesienie badawcze z badań pilotażowych wskazuje na celowy dobór próby (ważną kwestią doboru były wiek: 3-6 lat oraz fakt uczęszczania do przedszkola przez dziecko). Przebadano 43 dzieci pochodzących z całej Polski (24 chłopców, 19 dziewczynek; teren badań: wieś, małe i duże miasta). Celem badań była ocena poziomu ryzyka dysleksji u dzieci w wieku przedszkolnym. W badaniu posłużono się Skalą Ryzyka Dysleksji – R (SRD-R). Narzedzie to bazowało na oryginalnej Skali Ryzyka Dysleksji autorstwa Marty Bogdanowicz. W nowej, zmodyfikowanej skali można oceniać ryzyko dysleksji na pięciu wymiarach, reprezentowanych przez siedem pozycji skal (zaburzenia lateralizacji, sprawności ruchowej, percepcji wzrokowej, słuchowej i ekspresji mowy, zaburzenia uwagi i pamięci). Odpowiedzi na pytania były udzielane przez matki dzieci lub opiekunki przedszkolne. Do analizy danych posłużyła także metoda k-średnich (analiza skupień została przeprowadzona dwukrotnie: na matkach i nauczycielkach). W zależności od typu respondenta (matka lub nauczycielka) zmieniają się dane dotyczące osiągania poziomu ryzyka dysleksji u dzieci w wieku przedszkolnym. Według matek przyczyną są przede wszystkich problemy z percepcją słuchową i ekspresją mowy. Zdaniem nauczycielek równie istotnymi kwestiami są pamięć i uwaga.