Celem badania była odpowiedź na pytanie: W jakim stopniu zastosowanie metod Edwarda de Bono na lekcjach techniki wpływa na rozwój twórczego myślenia technicznego uczniów klas VII i VIII? Do zebrania materiału badawczego posłużono się naturalnym eksperymentem pedagogicznym. Próbę stanowili uczniowie ośmiu klas siódmych i dwóch klas ósmych z czterech szkół podstawowych w Bytomiu. Łącznie w badaniu uczestniczyły 233 osoby. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że w zakresie wskaźnika poziomu rozwoju logicznego rozumowania grupa eksperymentalna uzyskała wyniki lepsze o 13,5% od grupy kontrolnej. Wykazano również, że uczniowie z grupy eksperymentalnej osiągnęli lepsze rezultaty o 47,7% pod względem wskaźnika poziomu rozwoju wyobraźni przestrzennej. Wyższe wyniki odnotowano w grupie eksperymentalnej także w przypadku wskaźnika poziomu rozwoju wyobraźni konstrukcyjnej (o 67,9%), rozwoju wyobraźni kinetycznej (o 67,2%), rozwoju oryginalności myślenia (o 83,3%) oraz w zakresie wskaźnika poziomu rozwoju fantazji (o 48,7%). Zgodnie ze zgromadzonym materiałem w grupie kontrolnej wyższe wyniki (o 2,4%) stwierdzono jedynie w przypadku wskaźnika poziomu rozwoju intuicji. Badanie pozwoliło jednoznacznie stwierdzić, że posługiwanie się metodami Edwarda de Bono (metodą sześciu kapeluszy myślowych oraz konstrukcji TO/LOPOSO/GO) wspomaga proces kształtowania się twórczego myślenia technicznego (w tym logicznego rozumowania, wyobraźni przestrzennej, wyobraźni konstrukcyjnej, wyobraźni kinetycznej, oryginalności myślenia oraz fantazji).