Przedmiotem badania był współczesny język rodzinny i sposoby komunikacji w rodzinie. W badaniu wzięli udział studenci w wieku od 22 do 43 lat, będący w stałych związkach małżeńskich albo partnerskich. 31% mieszkało z partnerem, 20% z rodzicami, 6% z rodzicami i małżeństwem, 17% z partnerem i dziećmi, 9% z dziećmi, 3% z własnymi dziećmi i rodzicami, 3% z partnerem i dzieckiem z wcześniejszego związku. Poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania badawcze: W jaki sposób dorosłe dzieci zwracają się do rodziców i rodzeństwa? Jak rodzice zwracają się do dzieci? Jak dziecko obrazuje rodzicom gniew i złość? 34% respondentów deklarowało, że do matek często zwracają się mamusiu, 11% mówią tak do nich czasami, 9% rzadko, 17% bardzo rzadko, a 29% nigdy. 66% używało wobec matek słowa mamo często, 17% czasami, 3% rzadko, 9% bardzo rzadko, a 6% nigdy. Słowa mamuś w odniesieniu do matek używało 37% badanych. W stosunku do ojca formy tato często używało 82% badanych, 6% zaś czasami i nigdy, a 3% rzadko i bardzo rzadko. Słowa ojczulku w komunikacji z ojcami używało bardzo rzadko 3% respondentów, 97% zaś nigdy. Słowa tatusiu używało w stosunku do ojców bardzo często 15% badanych, 12% czasami, 3% rzadko, 21% bardzo rzadko, a 48% nigdy. 77% nigdy nie zwracało się do matek po imieniu; do ojca po imieniu nie zwracało się 82% badanych. W sytuacji komunikacji zewnętrznej 86% respondentów stosowało formy matka, ojciec, mama.