Badanie przeprowadzono w celu analizy organizacji oraz postrzegania czasu wolnego przez absolwentów wyższych uczelni. Diagnozie poddano relacje między czasem wolnym a innymi dziedzinami życia (przedmiot badania stanowiło także zjawisko głodu czasu). Do zebrania materiału badawczego posłużono się pogłębionym wywiadem indywidualnym, którym objęto 16 osób (doboru dokonano zgodnie z zasadami maksymalizacji zróżnicowania, jednorodności oraz kuli śniegowej). Respondentami byli pracujący zawodowo (w sektorze publicznym lub w firmach prywatnych) mężczyźni, którzy nie posiadali potomstwa (żonaci lub kawalerowie). Ponadto uczestnicy badania legitymowali się wykształceniem wyższym różnego typu (w tym ekonomicznym, humanistycznym, technicznym, biologicznym), które zdobyli w trybie zaocznym lub dziennym na uczelniach państwowych lub prywatnych. W wyniku przeprowadzonego badania wykazano, że respondenci, definiując czas wolny, wskazywali przede wszystkim takie elementy jak: wolność od obowiązków i pracy zawodowej, odpoczynek, swobodę oraz przyjemność i rozwój. Stwierdzono również, że rekreacja odgrywała najważniejszą rolę w prawie wszystkich wypowiedziach. Na podstawie zgromadzonego materiału ankietowanych podzielono według czterech stylów spędzania wolnego czasu – „poszukujący doznań turyści” (najliczniejsza grupa), „poszukujący doznań domatorzy”, „spokojni turyści” oraz „spokojni domatorzy”. Okazało się również, że wśród cech idealnej pracy respondenci najczęściej wskazywali: ciekawe twórcze zadania, odpowiednie relacje międzyludzkie oraz satysfakcjonujące wynagrodzenie. Ponadto opracowano hierarchię wartości badanych, w której pierwsze miejsca zajęły: rodzina, moralność, praca, dobrostan materialny i czas wolny.