Doniesienie prezentuje trzy badania o podobnej tematyce. Pierwsze badanie przeprowadzono w roku szkolnym 2001/2002 na grupie 314 uczniów w katowickich szkołach (klasy I-III: 92% badanych; klasy czwarte: 8% badanych) w ramach Ogólnopolskiej Akcji Bezpłatnych Diagnoz Logopedycznych. Wyniki pokazują, że ponad 10% badanych ma problemy z prawidłową realizacją fonemów języka polskiego. Dominowały takie wady wymowy jak sygmatyzm (ponad 78%), rotacyzm (prawie 47%), jąkanie (ponad 6%), realizacja głosek miękkich jako twarde (ponad 6%), przyśpieszone tempo mowy (ponad 3%). Kolejne badanie odbyło się w 2002 roku wśród uczniów klas pierwszych. Zastosowano Przesiewowy Test Logopedyczny (oprac. Tarkowski). Wyniki tych badań pokazały, że występuje znaczny wzrost liczby dzieci z zaburzeniami artykulacyjnymi (8,4% w 2001 roku; 32,6% w roku 2002). W tych badaniach wzięły udział łącznie 92 osoby. Diagnostyczne badanie mowy przeprowadzono w roku szkolnym 2003/2004. Przebadano wówczas 116 uczniów klas pierwszych. Wnioski z badań są następujące: co trzeci badany uczeń powinien zostać objęty indywidualną pomocą stymulacji werbalnej (42 uczniów spośród wszystkich badanych wykazało niską kompetencję językową). Ponadto chłopcy częściej zmagają się z problemami związanymi z prawidłową artykulacją niż dziewczynki.