Przedmiotem badań objęto pojęcie altruizmu i jego rozwój w kontekście historycznym oraz postawę polskiej młodzieży na Wileńszczyźnie wobec elementów, które mają wpływ na kształtowanie się altruizmu. Hipoteza badawcza jest następująca: młodzież polska na Wileńszczyźnie ma wystarczająco dobre rozumienie istoty altruizmu. Wielką wiarę przywiązuje do chrześcijańskiej wiary jako czynnika kształtującego altruizm, również nie brakuje jej emocyjnych przeżyć altruizmu. Kościół dla młodzieży polskiej jest jednym z najmocniejszych społeczno-kulturowych czynników kształtujących altruizm. Do badania wykorzystano analizę retrospektywną literatury, metaanalizę, obserwację, wywiad, badania ankietowe, interpretację, klasyfikację, porównanie, systematyzację, syntezę. Badania przeprowadzono w pięciu polskich i pięciu litewskich średnich szkołach ogólnokształcących. Przebadano 300 uczniów jedenastych klas polskich (dobór przypadkowy; 47% chłopców; 53% dziewcząt) oraz tylu samo uczniów jedenastu klas litewskich (42% chłopców; 58% dziewcząt). Respondenci (16-18 lat) wzięli udział w badaniu ankietowym (oprac. według skali Likerta). Wnioski z badań obejmują m.in. takie dane jak: postawa młodzieży wobec struktury altruizmu (miłość bliźniego; dziewczęta: 95%, chłopcy: 75%); postawa młodzieży wobec sensu realizowania altruizmu (pomoc innym warunkuje pomoc tobie; dziewczęta: 74%, chłopcy: 78%); postawa młodzieży wobec czynników zewnętrznych, które najbardziej rozwijały ich altruizm (rodzice; dziewczęta: 65%, chłopcy: 61%); postawa młodzieży w ocenie własnych zachowań altruistycznych (regularna pomoc innym; dziewczęta: 97%, chłopcy: 87%).