Badanie przeprowadzono w celu ustalenia, jakie znaczenie dla formowania się intrapsychicznych mechanizmów odpowiadających za regulację zachowań agresywnych mają kary fizyczne, stosowane w dzieciństwie przez matkę i ojca. W badaniu wzięło udział 173 młodych dorosłych (wiek: 21-24 lata), w tym 88 kobiet i 85 mężczyzn, studentów studiów dziennych na takich kierunkach jak: pedagogika, matematyka oraz inżynieria bezpieczeństwa pożarowego. Do pomiaru karania fizycznego wykorzystano Retrospektywny Inwentarz Praktyk Wychowawczych, a do pomiaru gotowości do agresji interpersonalnej – Inwentarz Gotowości do Agresji Interpersonalnej. Na podstawie wyników badania odnotowano, że to ze strony matki badani najczęściej doświadczali karania fizycznego, zarówno synowie, jak i córki. Najczęściej stosowaną formą karania przez matki były klapsy. Ciąganie za ucho oraz zmuszanie do klęczenia matki stosowały wobec 56,5% synów oraz 30,7% córek. Klapsy były najczęściej stosowaną formą kary fizycznej również w przypadku ojców, zarówno wobec córek, jak i synów. Można zatem stwierdzić, że w sytuacji niepewności, czy karać dziecko, czy też nie, rodzice kierowali się płcią dziecka, przy czym częstość karania była uwarunkowana neutralnymi płciowo przesłankami. Na podstawie wyników badania odnotowano słaby, ale istotny dodatni związek między doświadczaniem kar fizycznych ze strony ojca a gotowością do agresji interpersonalnej, zarówno w przypadku córek, jak i synów.