Sformułowano m.in. następujące pytania badawcze: Które ze sfer (dziedzin) rozwoju dziecka według badanych są najważniejsze? Z jakich źródeł studentki oczekują informacji na temat zdolności i uzdolnień swoich wychowanków? Które ze zdolności najtrudniej zaobserwować według badanych studentek? Badaniem objęto 138 studentek studiów dziennych i zaocznych w Wyższej Szkole Humanitas w Sosnowcu oraz na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano kwestionariusz ankiety opracowany przez Iwonę Czaję-Chudybę (2005). 35 respondentek było w wieku 20 lat, a 33 – w wieku 24 lat. 41 studentek za najważniejszą w rozwoju dziecka uznało sferę społeczną, 39 – wiedzę, a 30 – zdolności językowe. Za najważniejszą w edukacji dziecka 104 kobiety uznały matematykę, a w dalszej kolejności wskazywano języki (97), umiejętności społeczne (84) oraz wiedzę o człowieku (51). 57 badanych było przekonanych, że w edukacji dziecka najmniej ważne są działania plastyczne. Na czwartym miejscu 29 respondentek umieściło zdolności ruchowe, 27 – na piątym, a 26 – na trzecim. Do źródeł wiedzy na temat zdolności i uzdolnień uczniów badane zaliczyły obserwacje (125 wskazań), rozmowy z rodzicami (53), rozmowy z pedagogiem szkolnym (18), orzeczenia poradni pedagogiczno-psychologicznych (11), rozmowy ze specjalistą w zakresie uzdolnień dziecka (10). 133 respondentki deklarowały, że u wychowanków najłatwiej jest im rozpoznać zdolności plastyczne; 65 studentek wskazało zdolności muzyczne, 50 ruchowe, a 48 językowe.