Analizie poddano wyniki egzaminu gimnazjalnego z 2003 roku i części matematyczno-przyrodniczej badania PISA 2003. Na podstawie porównania wyników obu egzaminów stwierdzono, że niewielu uczniów osiągnęło wysokie rezultaty, a wielu otrzymało niskie oceny. Najwyższe poziomy 5 i 6 w skali matematycznych umiejętności PISA osiągnęło zaledwie 10% badanych. Podobna liczba gimnazjalistów otrzymała bardzo wysokie i najwyższe wyniki w egzaminie gimnazjalnym. Okazało się ponadto, że 22% uczniów nie opanowało w zadowalającym stopniu umiejętności żadnego z czterech standardów wymagań. Największe trudności gimnazjaliści mieli z podaniem kompletnego rozwiązania niestandardowego zadania, przeprowadzeniem samodzielnie całego toku rozumowania od stawiania hipotez przez planowanie rozwiązania po formułowanie własnych wniosków, myśleniem abstrakcyjnym oraz wykonywaniem obliczeń na liczbach naturalnych i wymiernych. Stosunkowo dobrze natomiast uczniowie opanowali używanie algorytmów, wykorzystywanie wyobraźni i orientacji przestrzennej, szacowanie i obliczanie odległości, rozwiązywanie prostych zadań optymalizacyjnych i kombinatorycznych, używanie intuicji prawdopodobieństwa i niezależności, rozwiązywanie zadania w kilku prostych krokach. Badaczka w doniesieniu sformułowała powody, dla których nauczyciel nauczania początkowego powinien być dobrze przygotowany do nauczania matematyki. Wskazała m.in., że powinien on właściwie kształtować podstawowe pojęcia matematyczne, odwoływać się do „realnego kontekstu” bliskiego dziecku oraz kształtować pozytywne emocje i motywacje związane z uczeniem się matematyki.