Główny problem badawczy brzmi: jak spostrzegają rodzinę dzieci pełnosprawne intelektualnie i dzieci niepełnosprawne intelektualnie? Hipoteza główna: istnieją podobieństwa i różnice w percepcji rodziny przez dzieci pełnosprawne intelektualnie i dzieci niepełnosprawne intelektualnie. W badaniach problem percepcji rodziny, z punktu widzenia dzieci, przeanalizowano w trzech aspektach: poznawczym, emocjonalnym i behawioralnym. Zastosowano metodę triangulacji badań (metoda jakościowa: sondaż diagnostyczny; wyniki opisano w sposób ilościowy). Ponadto wykorzystano wywiad nieskategoryzowany, autorską technikę projekcyjną, ankietę (dotyczyła sytuacji materialnej rodzin badanych dzieci), analizę dokumentacji szkolnej. Wykorzystano także analizę statystyczną (za pomocą testu chi-kwadrat, testu Fishera, współczynnika korelacji Pearsona). Dobór próby był losowy. Przebadano 50 uczniów w normie intelektualnej (Szkoła Podstawowa nr 45 w Gdańsku) oraz 50 uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim (Szkoła Podstawowa Specjalna nr 26 w Gdańsku). Wszyscy respondenci byli w wieku 8-11 lat. Wyniki badań potwierdzają główną hipotezę. Ponadto pokazują, że istnieją różnice w rozumieniu zachowań rodziców i różnych sytuacji rodzinnych pomiędzy dziećmi z dwu badanych grup (różnice w typach odpowiedzi, stanie i poziomie rozumienia różnych sytuacji rodzinnych). Dodatkowo w stosunkach emocjonalnych pomiędzy dzieckiem a rodzicami brak jest istotnych różnic w obu grupach.