Przedmiot badania stanowiły motywy podjęcia edukacji w trybie pięcioletnich studiów zaocznych. W badaniu wzięło udział 140 studiujących nauczycieli (w tym 90,7% kobiet). Wśród respondentów 53,5% stanowiły osoby w przedziale wiekowym 31-35 lat. Ponadto 85% było po ukończonym dwuletnim studium zawodowym. Staż pracy ponad połowy badanych wynosił od 11 do 15 lat (52,1%), większość ankietowanych pracowała także na poziomie podstawowym (94%) oraz w szkołach państwowych (86,9%). Do zebrania materiału badawczego posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem ankiety. Najczęściej wskazywane motywacje podjęcia kształcenia: pragnienie podwyższenia kwalifikacji (53%), poprawa sytuacji materialnej (23%), ambicje (14%) oraz zagrożenie bezrobociem (10%). Do najbardziej niezaspokojonych potrzeb respondentów należały: potrzeba nadążania za rozwojem społeczno-gospodarczym (32,8%), potrzeba zdania egzaminu końcowego i uzyskanie magisterium (28,6%), potrzeba autorytetu w środowisku nauczycielskim (24,3%), a także potrzeba prestiżu i autorytetu u uczniów (14,3%). Zgodnie ze zgromadzonym materiałem ustalono również, że największe trudności ankietowanym w systemie szkolnym sprawiała wielość możliwości programowych i wybór właściwej (ponad 50%). W dalszej kolejności podawano wybór podręcznika (34,9%) oraz wpływ i ingerencję społeczności lokalnej w pracę szkoły (13,5%).