Sformułowano m.in. następujące pytania badawcze: W jaki sposób pojmowany jest autorytet nauczyciela? Jakie są źródła autorytetu nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej? Jakie czynniki osłabiają autorytet nauczyciela klas początkowych? W badaniu wzięło udział łącznie 90 respondentów, w tym 30 nauczycieli klas I-III ze szkół podstawowych w Łodzi i województwie łódzkim, 30 rodziców uczniów w młodszym wieku szkolnym oraz 30 studentów pedagogiki na Uniwersytecie Łódzkim, na specjalności: pedagogika wieku dziecięcego. Kultura osobista była elementem dominującym w odpowiedziach wszystkich respondentów – wskazano ją 78 razy. Drugie miejsce w hierarchii zajęły takie cechy jak poczucie humoru i schludny wygląd. Źródeł autorytetu nauczyciela w klasie rodzice upatrywali w takich cechach jak odpowiedzialność, opiekuńczość, serdeczność, wyrozumiałość i życzliwość. Nauczyciele natomiast w tym kontekście wskazywali takie cechy jak zaradność (na pierwszym miejscu), a w dalszej kolejności pewność siebie oraz cierpliwość i opiekuńczość. Z kolei studenci autorytetu nauczyciela upatrywali w takich jego cechach jak prawdomówność, otwartość, sprawiedliwość i wrażliwość. Rodzice uważali, że na osłabienie albo brak autorytetu może wpłynąć złośliwość nauczyciela, a w opinii nauczycieli i studentów taką cechą była oschłość. Spośród czynników zewnętrznych obniżających autorytet nauczyciela najczęściej wskazywano niski prestiż zawodu, a w dalszej kolejności złe warunki materialne nauczyciela oraz hamowanie inicjatywy nauczycieli przez nadzór pedagogiczny. W opinii wszystkich badanych autorytet nauczyciela powinien opierać się na wiedzy, wykształceniu i zdolnościach.