Projekt badawczy obejmował cztery części. W pierwszej przeprowadzono badanie jakościowe w czterech grupach dyskusyjnych z udziałem osób niepełnosprawnych wzrokowo, słuchowo, ruchowo i intelektualnie. W drugiej części zrealizowano badanie ankietowe wśród niepełnosprawnych, w tym 1600 wywiadów z osobami korzystającymi z internetu i 500 z niepełnosprawnymi niekorzystającymi z sieci. W trzeciej części przeprowadzono wywiady z przedstawicielami instytucji i organizacji, w tym 450 w jednostkach samorządu terytorialnego, 75 w organizacjach pozarządowych, 75 w instytucjach rynku pracy, 300 z pracodawcami z chronionego rynku pracy i 700 z pracodawcami z otwartego rynku pracy. W części czwartej opracowano ekspertyzę dostosowania internetu do potrzeb osób niepełnosprawnych. Na równy dostęp do wiedzy dzięki internetowi wskazało 77% badanych z niepełnosprawnością wzrokową, 70% ze słuchową, 76% z ruchową i 66% z intelektualną. Porad w sieci szukało odpowiednio 64%, 60%, 70% i 54%. Internet był rozrywką przede wszystkim dla osób z niepełnosprawnością ruchową (63% wskazań). Na zmniejszanie nierówności wśród ludzi dzięki internetowi wskazywało odpowiednio 49%, 49%, 54% i 39%. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że osoby niepełnosprawne, niekorzystające z komputera i internetu, nie odrzucają tych narzędzi z braku potrzeby. Do najczęstszych przeszkód w korzystaniu z komputera i internetu (TIK) zaliczano bariery finansowe, także brak wsparcia ze strony osób bardziej doświadczonych. Jeśli chodzi o potrzeby refundacji, respondenci na pierwszym miejscu wymieniali komputer, w dalszej kolejności zaś leki i sprzęt rehabilitacyjny. Częstotliwość korzystania z komputera przez osoby niepełnosprawne zmniejsza się wraz z wiekiem. Najintensywniejszymi użytkownikami komputera okazali się niepełnosprawni ruchowo, a najrzadziej narzędzie to wykorzystywali niepełnosprawni intelektualnie.