Badania przeprowadzono na grupie 210 studentów (Uniwersytet Śląski w Katowicach i Politechnika Śląska w Gliwicach). Miały na celu weryfikację rozumienia przez badanych terminów: „język” i „państwo”. Grupę badanych dobrano celowo. Ankietę uzupełniały studentki pierwszej z wymienionych uczelni (Wydział Pedagogiki i Psychologii) oraz studenci z Politechniki Śląskiej (Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki). Respondenci musieli zdefiniować oprócz słów: „państwo” i „język” także terminy: naród” i „kultura języka”. Według studentek państwo zamieszkuje jeden naród (39%), mówiący jednym językiem (34%). Wśród studentów odpowiedzi były różnorodne (państwo pojmowane w kategoriach instytucjonalnych – 13%; państwo jako wspólnota obywatelska – 5%). 8% odpowiedzi dotyczyło negatywnego pojmowania pojęcia „państwo” (myślenie pogardliwe). Słowo „naród” utożsamiano przede wszystkim z osobami, które posługują się tym samym językiem (studentki – 49%, studenci – 34%). „Język” jest rozumiany przez 40% badanych płci żeńskiej jako forma umożliwiająca komunikację interpersonalną. Studenci (35%) odpowiadali, że dzięki językowi dochodzi do procesu porozumiewania się wewnątrz narodu. „Kultura języka” utożsamiana jest przez kobiety z poprawnością językową i dbałością o nią (52%). Co trzeci student natomiast twierdził, że jest to brak wulgaryzmów w mowie.