Badanie miało na celu konfrontację rozwoju fizycznego i ruchowego chłopców z regionu Ołomuńca (Republika Czeska) z rozojem fizycznym chłopców z Zielonej Góry. Objęło ono 531 chłopców z pierwszego regionu i 889 chłopców z drugiego obszaru. Badani znajdowali się w przedziale wiekowym 7-14 lat. Przebadano łącznie siedem szkół podstawowych w Ołomuńcu oraz cztery szkoły z Zielonej Góry. W badaniu wykorzystano standardowy test motoryczny. W analizie danych pomocny był statystyczny program komputerowy Statgraphics, wersja nr 5. Wyniki badania wskazują na prawie identyczny wskaźnik rozwoju wysokości ciała u obu badanych grup (potwierdzają to wyniki porównujące obie grupy w tym aspekcie, ujęte w formie wykresowej; zależność wieku do wzrostu). Przeciętny chłopiec w wieku 10 lat mierzy niecałe 142 cm (w obu grupach). Ponadto analogiczną sytuację można zauważyć, biorąc pod uwagę przyrost masy ciała (na wykresie zaprezentowano tendencje pokazujące zależność wieku do masy ciała). Wysokość chłopców w wieku 10 lat waha się w granicach od 35,4 kg (Polska) do 35,6 kg (Czechy). Analiza pomiarów wyników zadania, wykonanego za pomocą motorycznego testu skoku, pokazuje wyższy poziom eksplozywnie siłowych zdolności kończyn dolnych u chłopców z Ołomuńca.