Badanie przeprowadzono w celu: 1) opisania przebiegu procesu ujawniania diagnozy i zidentyfikowania fazy, w jakiej znajdują się rodzice (wg koncepcji Mary Tasker); 2) ustalenia, jaką wiedzę na temat problemu HIV/AIDS w rodzinie ma dziecko, jak spostrzega ono sytuację zdrowotną własną i osób najbliższych; 3) wstępnej analizy powiązań pomiędzy procesem ujawniania diagnozy przez rodziców a wiedzą dziecka o problemie HIV/AIDS w rodzinie; 4) wstępnej analizy uwarunkowań procesu ujawniania dziecku problemu HIV/AIDS w rodzinie. Próbę badawczą stanowiło 37 dzieci w wieku od czterech do 16 lat (25 – HIV+, 12 – HIV-) oraz ich rodzice lub opiekunowie (respondenci stanowili 52,1% wszystkich dzieci z rodzin z problemem HIV/AIDS, które pozostawały pod opieką Zakładu Zdrowia Rodziny IMiD). W analizie wykorzystano protokoły wywiadów z rodzicami lub opiekunami dzieci żyjących z problemem HIV, protokoły rozmów klinicznych z dziećmi HIV+ oraz HIV-, a także protokoły z obserwacji zachowania dzieci w poradni oraz w trakcie turnusu terapeutycznego. Badanie miało charakter eksploracyjny; realizowano je w planie długofalowym (za najkrótszy akceptowalny czas udziału w projekcie przyjęto dwa lata). W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że tylko sześcioro dzieci (troje HIV+ i tyle samo HIV-) dowiedziało się o problemie HIV/AIDS od rodziców i mogło porozmawiać z nimi na ten temat. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem oraz analizą skupień wyróżniono cztery różne podgrupy respondentów. Wykazano, że najwięcej problemów emocjonalnych miały dzieci starsze, zakażone, mające świadomość poważnej choroby, których rodzice znajdowali się w fazie tajemnicy lub eksploracji.